بررسی تطبیقی سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران و فرانسه درقبال روسپیگری

روسپیگری در تاریخ زندگی بشر قدمت زیادی دارد تا جایی که در میان ملل ابتدایی نیز از آن سخن به میان آمده است و در حالحاضر نیز در همه جوامع، مساله آسیب و فحشا به طرق مختلف وجود داشته است. پدیده ای که رواج آن در همه ی جوامع چیزی ازآسیب زا بودن آن کم نمی کند. روسپیگری بعنوان یکی از پرچالشترین بحران ها و آسیب های اجتماعی در سال های اخیردر ایرانوبسیاری از کشورهای دیگرجهان از جمله فرانسه درحال افزایش است. علیرغم تلاش های بسیاردولتها درجهت کاهش آن روز بهروز با افزایش ورشد این پدیده درجهان مواجه هستیم. یکی ازابزارهای مقابله بااین پدیده سیاست جنایی است. روسپیگری در قانونمجازات ایران جرم انگاری نشده است. از این رو قضات در این گونه موارد احکام مربوط به زنا و جرایم برضد عفت واخلاقعمومی را اجرا مینمایند، به عبارت دیگر، رویکردی سرکوب گرایانه دارد حتی میتوان به این اشاره کرد که تحقیق در جرایم منافیعفت ممنوع است. همچنین درکشور فرانسه که قانوگذار با تعیین جریمه برای مشتریان روسپیها سعی در کاهش این معضل داشتهاست و نگاهی پیشگیرانه به آن داشته است. پژوهش حاضربه روش کتابخانه ای توصیفی-تحلیلی می باشد که بر تصویر سازی آنچههست به تشریح وتبیین دلایل چگونه بودن و چرایی وضعیت مسیله و ابعاد آن می پردازد؛ لذا پژوهشگر در این مقاله سعی بر بررسیسیاست جنایی و راهکارهای پیشگیری هر دو کشور از این مشکل اجتماعی را داشته است و پیشنهادات لازم را جهت رفع موانعتشکیلاتی و عملیاتی و استفاده بهتر قوانین جدید اریه میدهد.

کلیدواژه ها:

روسپیگری ، سیاست جنایی ، ایران و فرانسه