اثربخشی طرح واره درمانی بر معنای زندگی دانش آموزان فاقد پدر(ایتام)

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرح واره درمانی بر معنای زندگی دانش آموزان دختر فاقد پدر(ایتام) بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر فاقد پدر شهر کرج در سال 1396 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 30 نفر از این دختران به عنوان نمونه انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (15 نفر در هر گروه). گروه آزمایش به مدت 8 جلسه (هر هفته یک جلسه به مدت 90 دقیقه) تحت طرح واره درمانی قرار گرفت، درحالی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه معنای زندگی استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین پیش آزمون و پس آزمون کروه آزمایش در معنای زندگی و نمرات گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش طرح واره درمانی باعث افزایش معنای زندگی می شود. ازاین رو می توان از طرح واره درمانی برای ارتقاء سلامت روان این افراد و کاهش مشکلاتی که تجربه می کنند استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

طرح واره درمانی ، معنای زندگی ، ایتام