بررسی تطبیقی مؤلفه های هویت ملی در اشعار شاعران مقاومت با تکیه بر اشعار «قیصر امین پور، حمید مصدق و ملک الشعرای بهار»

بازتاب مسائل اجتماعی و سیاسی یکی از موضوعات رایج در ادبیات معاصر است و نهال آن در دوره مشروطه کاشته و پرورش یافته است. مهمترین موضوعات منعکس شده در اشعار شاعران عرصه مقاومت، افکار آزادی خواهانه و قانون خواهی، مبارزه با استبداد، وطن پرستی، بیداری مردم و برانگیختن احساسات ملی و میهنی، ترویج آزادی های فردی و اجتماعی، انتقاد از نابسامانی ها و آشنا کردن مردم به حدود و حقوق شان، اصلاحات سیاسی و تغییر و تحول بنیانی از طریق بیداری بود. نگرانی از آینده ی وطن و دلهره ی کسب آزادی در اشعار شاعران مشروطه و معاصر جای بزرگی را اشغال می کند. به همین دلیل در شعر آنها سخن از اسارت و محدودیت کاربرد زیادی دارد و در سراسر اشعار خود سعی کرده فضای جامعه را عوض کنند. در این پژوهش، ضمن تعریف ادبیات پایداری و ویژگی ها و شاخص های آن و بیان زمینه ها، عوامل پیدایی و رواج ادب مقاومت، به شرح و توضیح مهمترین تم های اصلی و مطرح ( وطن، آزادی، مبارزه با ستمگران، بیداری و آگاهی مردمی و یادآوری عظمت گذشته ایران) در اشعار سه تن از شاعران عرصه مقاومت (حمید مصدق، قیصر امین پور و بهار ) پرداخته می شود؛ سپس با ارائه مصراع ها و ابیاتی به شرح، توضیح و تبیین مفاهیم مذکور در اشعار این شاعران پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

ادبیات مقاومت ، هویت ملی ، شاعران معاصر و مشروطه ،