مشارکت سیاسی در ایران امروز؛در ارزیابی تطبیقی با آمریکا، فرانسه و انگلیس

مشارکت مردم در تصمیم گیری های کلان، یکی از مهم ترین اصول نظام های مردم سالار در دنیای امروز است. گرچه موضوع نقش مردم در پدیدآوردن نظام سیاسی نیز، در این راستا اهمیت فراوان دارد؛ اما آنچه در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است، مطالعه تطبیقی دخالت مستمر و مشارکت مستقیم و غیرمستقیم مردم در اداره ی حکومت و گزینش حاکمان و یا تعیین ناظرانی برای مهار کردن قدرت، در جمهوری اسلامی ایران و در مقایسه با کشورهای آمریکا، فرانسه و انگلیس است. مهمترین ابزار در این عرصه، برگزاری انتخابات در موارد گوناگون است که مردم با شرکت در آن، به گزینش نمایندگان و وکلای خود در نهادهای عالیه ی نظام سیاسی، مبادرت می ورزند. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، نوعی حکومت نمایندگی را طراحی کرده است که بر اساس آن، حکومت به وسیله ی نمایندگان مردم اداره می شود؛ نمایندگانی که با برگزاری انتخابات عمومی متعدد؛ در عرصه ی رهبری نظام؛ به طور غیر مستقیم و در عرصه های اجرایی و قانون گذاری؛ به طور مستقیم، برگزیده می شوند. جمهوریت و دموکراسی در ایران امروز، در عین حال که منطبق بر موازین مردم سالاری است؛ اما به لحاظ تمایز؛ بلکه تباین ایدئولوژیک و فرهنگی با غرب سکولار و لیبرال دموکراسی، با نظام های سیاسی کشورهایی؛ نظیر فرانسه, انگلیس و آمریکا که در قالب های حزبی و جامعه مدنی مبتنی بر دموکراسی های پارلمانی رقابتی نخبه گرا و تکثر گرا طراحی شده اند، تفاوت های عمده داشته و الگوی نوینی از مردم سالاری دینی را عرضه کرده است که در عین برخورداری از بسیاری از مزایا و امتیازات نظام های مزبور، فاقد بسیاری از محدودیت ها و کاستی های آن ها نیز هست.

کلیدواژه ها:

مشارکت سیاسی ، ایران ، آمریکا ، فرانسه ، انگلیس ،