محیط زیست و معماری پایدار

افزایش جمعیت و به ویژه تکنولوژی و عدم تناسب آن با محیط زیست و آگاهی بشر نسبت به مسائل محیط زیست و مشکلات فرهنگی – اجتماعی و اقتصادی می باشد که خود موجب تغییرات وسیع و بر هم خوردن شرایط طبیعی و اکوسیستم ها (جنگل، مرتع، خاک، دریا ...) دربسیاری از نقاط جهان شده است با اینکه نتایج بحران امروز به خوبی شناسایی شده اند ولی بسیاری از راه حل های ارائه شده نسبت به مشکلات محیطی در معماری پایدار به نظر ناکارآمد و ناقص می باشد. یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار، حفظ محیط طبیعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده معماری پایدار نامیده می شود. دست یابی به چنین توسعه ای مستلزم تحول مثبت عظیم بنیادی در اقتصاد جهان، بهره وری معتدل از منابع طبیعی و نیز تغییر جهت اساسی در نگرش انسان به طبیعت و تجدید نظری جدی در الگوی تولید و مصرف است. به این ترتیب این مقاله ابتدا به اهداف توسعه پایدار و معماری پایدار می پردازد و راه کارهای آن را ارائه می نماید و نواقص آن را دریافته و خط مشی کامل تری را پیشنهاد دهد. در انتهای این نوشتار طبیعت و معنای گسترده آن مورد بررسی قرار گرفته است که تعیین کننده رابطه سه گانه انسان، طبیعت، معماری باشد. بدیهی است که زندگی، کار، تفریح، استراحت و همه و همه فعالیتهایی می باشند که در فضاهای طراحی شده توسط معماران صورت پذیرفته شده و از آنجا که نقاط ضعف و قوت یک ساختمان زیست بوم جهان تاثیر مستقیم خواهد داشت وظیفه ای بس حساس در این خصوص بر عهده معماران می باشد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، توسعه پایدار ، معماری پایدار