الگوی مداخله در بافت سنتی شهر کرمانشاه؛ نمونه موردی محله فیض آباد

بافت مرکزی کرمانشاه به عنوان یکی از مهمترین استخوان بندی و ساختار اصلی کلان شهر کرمانشاه می باشد. محله فیض آباد نیز به عنوان یکی از کل های کوچکتر در درون بافت مرکزی کرمانشاه و در بافت سنتی قرار گرفته است، که دارای مشکلاتی چون نفوذ راسته های تجاری بازار کرمانشاه، مهاجرت ساکنان اصلی بافت و جایگزینی اقشار مهاجر و تهیدست و بدون دلبستگی به بافت است. همچنین نقاط قوتی نیز دارد، از جمله پتانسیل های وجود مسجد نظام العلما است که در جهت تقویت کارکردهای فرهنگی و اجتماعی محله می باشد. آنچه هم اکنون درون بافت مرکزی شهرهایی که قدمتی در خور توجه دارند دیده می شود، مکانی فاقد استانداردهای زندگی شهری است و ضروری به نظر می رسد قبل از آنکه معضل بافت کهن شهرها تبدیل به بحران شود، روشی اصولی و کارآمد جهت مداخله در آنها اتخاذ شود تا روح جدیدی به کالبد شهر کهن دمیده شود. در این صورت نه تنها بسیاری از نابسامانیهای شهری حل می وشود، بلکه نگرانی ها بابت خطر بی هویتی شهرهای ماصر نیز برطرف خواهد گردید. از آنجا که هنوز در کشور ایران علی رغم صرف هزینه های فراوان در امر مداخله در بافت های کهن شهری، روشی اصولی جهت این مقوله تدوین نگردیده است. لذا هدف این پژوهش پس از تجزیه و تحلیل محدودیت ها و توان های محله فیض آباد از منظرهای مختلف، سعی در یافتن و پیشنهاد روشی مقتضی جهت مداخله در محله مذکور را دارد.

کلیدواژه ها:

الگوی مداخله ، بافت مرکزی کرمانشاه ، بافتهای کهن شهری ، محله فیض آباد ، هویت شهرهای معاصر