بازشناسی جایگاه فرهنگ بومی در مبلمان شهری (مطالعه موردی سبزه میدان زنجان)

انسان همواره با تلاشی خستگی ناپذیر رو به سوی اعتلای کمال خویش دارد. اندیشه خود را تا دورترین نقاط افلاک به پرواز در می آورد و دل هر ذره را می شکافد تا به جهانی ناشناخته دست یابد و جهان را تحت تاثیر و کنترل خود درآورد. امروزه محوریت انسان و نیازهای او مهمترین عامل در طراحی شهری و طراحی مبلمان شهری است اگر با دید فرابخشی به رابطه هنر و محیط انسان ساخته بنگرید متوجه خواهید شد که ذهن جستجوگر انسان همواره علاقه و گرایش به سمت زیبایی در محیط اطراف دارد از جمله مواردی که تا کنون باروش های مختلف به بررسی آنها پرداخته شده، نقش هنر بومی در معماری است. بسیاری از طراحی های موجود در شهرها امروزین به مقوله طراحی مبلمان شهری در فضاهای اجتماعی و تزئینات ظاهری شهر به دور از هر اندیشه و تفکر بومی فرهنگی و هنری، فاقد محتوا و مفاهیم ذهنی هنرمندانه می پردازند. هدف از این پژوهش بررسی هنر بومی و نحوه تاثیر آن در مبلمان شهری و همچنین دلایل عدم علاقه مجریان به طراحی و استفاده از مبلمان شهری بر اساس هنر بومی با محوریت سبزه میدان زنجان به عنوان نمادی قدیمی یک شهر و محلی با مبلمان و نشانه های خاص برای تجمع عموم مردم شهر در گذشته های نچندان دور است که امروز با فرسودگی در کالبد و کاربری، دست کاری غیرکارشناسانه و تغییرات فاحش در ساختار گشته است. روش شناسی این پژوهش مبتنی بر تحلیل محتوا و مطالعات کتابخانه ای استوار است. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند منجر به ارائه راهکارهایی در زمینه کیفیت بخشی، هویت بخشی و شخصیت در مبلمان شهری شود، آنچه در ادراک این روح مکان در بازدید کننده و استفاده کننده شهری تاثیرگذار، مجموعه ای است از هنجارها، شاخصه ها، کیفیات بصری، کارکردی و ادراکی که با شکل دهی به رویدادها و رفتارهای انسانی به تبیین هویت فضایی آن کمک می کنند. امکان و کیفیت ایجاد این مهم، مسئله اصلی مورد بررسی در این مقاله است.

کلیدواژه ها:

مبلمان شهری ، هنر بومی ، طراحی شهری ، معماری بومی ، سبزه میدان زنجان