ارزیابی نوسازی و بهسازی بافت فرسوده شهری (نمونه موردی: محله جولان شهر همدان)

در سالهای اخیر به دلیل تحولات سریع علمی و فنی و به تبع آن ایجاد تغییرات کالبدی، اقتصادی و اجتماعی شهرها اهمیت بهسازی و نوسازی بافتهایی فرسوده بیش از پیش مشخص می گردد. با توجه به اینکه 825 هکتار از کل مساحت شهر همدان به عنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران، در بافت فرسوده قرار دارد، سطح وسیع بافت فرسوده شهری نیازمند بهسازی و نوسازی در ابعاد مختلف کالبدی، اقتصادی، شهرسازی و ... است. این فرآیند می تواند به کاهش مشکلات و موانعی از قبیل پایین بودن میزان درآمد ساکنین، پایین بودن ارزش اقتصادی زمین و مسکن در بافت، اسکان غیررسمی یا بالا بودن نسبت استیجار به ملکی بودن مکان، ضعف و نقصان در ارائه خدمات شهری و تجهیزات شهری از جمله آب، برق، مخابرات و گاز، کیفیت نازل محیطی به جهت آلودگی و فقدان بهداشت عمومی کمک نماید. هدف از ارائه این مقاله، مقایسه ابعاد اجتماعی، اقتصادی و کالبدی قبل و بعد از بهسازی و نوسازی محله جولان در شهر همدان می باشد. روش تحقیق این پژوهش به صورت میدانی و کتابخانه ای بوده و اطلاعات مورد نظر به صورت مشاهده، تصویربرداری و تهیه نقشه های مورد نیاز جمع آوری گردیده است. سپس با استفاده از مدل SWOT اطلاعات پژوهش مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. یافته ها و نتایج به دست آمده، بیانگر این مطلب است بازسازی و بهسازی این بافت در کاهش موانع و مشکلات اقتصادی و افزایش ارزش زمین و خدمات شهری موثر بوده است و در نهایت توجه به صرفه های اقتصادی ناشی از بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده و قابلیت ایجاد ارزش افزوده آن، می تواند به عنوان یک فرصت جهت برنامه ریزی شهری نگریسته شود.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، ابعاد اقتصادی ، اجتماعی و کالبدی ، بهسازی و نوسازی ، محله جولان ، شهر همدان