معماری بومی وسکونتگاه های وعبادتگاه های جای گرفته دردل کوه مطالعه موردی شهرستان مراغه

درمعماری بومی زمینه و محوطه درحکم عاملی مستقیم درزندگی مردم اثرمی گذارد و علاوه براین کلیدی بردستیابی به فهم عمیق ترازسکونتگاه ها و ساختمان سازی آدمی است شرایط جغرافیایی هرمنطقه تاثیر غیرقابلانکاری برزندگی و سیرتکامل و توسعه جوامع و گروه های گوناگون انسانی دارد و باتوجه به همین ویژگی به وضوح می بینیم که شرایط متفاوت طبیعی درمناطق جغرافیایی گروه های متفاوت انسان ها را به شناسه های فرهنگی گوناگون ازیکدیگر تفکیک می کنند امروزه باتوجه به تفاوت های فرهنگی میتوان حضورادمی راازجلگه های حاصل خیز تا کویرخشک و زنوک کوه ها تا زیربرفهای دائمی احساس کرد و البته این نکته نشان میدهد که چگونه ادمی به رغم شرایط متفاوت جغرافیایی و اقلیمی توانسته برادامه زندگی درتمام سطح زمین ماوا و جایگاهی برای خود بیافریند دراین میان بخش عمده ای ازسکونتگاه های بومی را سکونتگاه های زیرزمینیوغارها تشکیل میدهد این فضاها زیرزمینی دربافتهای جغرافیایی متفاوتی ایجادشده اند مثلا دردشت ها صحراها دره ها مناطق کوهستانی وجلگه ها زمین که خودش هم به عنوان مکان و هم به عنوان بخشی ازپوشش ساختمان استفاده شده نقطه مشترک درتمامی این گونه سکونتگاه های زیرزمینی و معابدصخره ای است

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، موقعیت ، زمین ، سکونتگاه های صخره ای