جایگاه پایداری درمعماری درجهت بهینه سازی مصرف انرژی

رشدبی رویه جمعیت که به دنبال آن افزایش ساخت و سازوتوسعه شهری بدون توجه به اکوسیستم ها و عدم برنامه ریزی و مدیریت صحیح و سهولت مداخله درطبیعت بواسطه تحولات فن اوری و غلبه منافع فردی به مصالح جمعی منجر به تولید زباله تخریب اکوسیستم های طبیعی مصرف بی رویه انرژی و گرم شدن کره زمین و افزایش الودگی و جزایرگرمایی و کاهش انرژی فسیلی شده است دراین بین معماری پایدارشامل به کارگیری روشهای مختلف برای هماهنگی با محیط است و درایجادتعادل بین الزامات محیطی و اقتصادی تلاش مینماید دراین جنبش جهانی معماران نیز همسو با سایردانشمندان درپی یافتن راهکارهای جدید برای تامین زندگی مطلوب انسان بوده اند انسان امروزی با نگاهی دل اندوهانه به طبیعت می اندیشد وجود فیزیکی نوع بشر هم به شاخه و همه به ریشه طبیعت وابسته است درواقع نوع و جامعه بشری شاخه درخت طبیعت است پایداری بطور فزاینده ای به عنوان تنها موضوع فراگیر طراحی درمعماری قرن بیست و یک مطرح شده است صرفه جویی درمصرف انرژی و پرهیز ازالودگی محیط زیست درزمان تولید انتقال به کارگیری و بازیافت مصالح ساختمانی ازاصول معماری پایدار است بی تردید استفاده ازمصالح طبیعی محلی و بومی که بیشترین سازگاری اقلیمی و اشنایی فرهنگی راب ا محیط اطراف خ وددارند میتواند مناسبترین پاسخ به این اصل باشد

کلیدواژه ها:

انرژی ، محیط زیست ، پایداری ، معماری پایدار