احیا اجزا و ترکیبات زیبایی شناسانه بصری به منظور ارتقا هویت شهری در خیابان ارگ مشهد

زیباشناسی و رابطه آن با شهر و فضای شهری حقیقتی غیر قابل انکار است . از آنجائیکه کلیه محیط های شهری دارایمعنی، نماد و ارزش می باشند ، یکی از راه های ماندگاری فضاهای شهری در ذهن مردم شخصیت و هویت بصری متمایزفضاست. در شهرسازی معاصر ایران رسالت هویت بخشی و معنایی به کار رفته در طراحی فضاهای شهری و تقویتعناصر بصری مؤثر بر ادراک مردم از فضا مورد کم توجهی قرار گرفته است. بر این مبنا هدف این پژوهش ارتقاء هویتشهری از طریق احیاء اجزاء و ترکیبات زیبایی شناسانه بصری در فضا می باشد . به این منظور و با توجه به موضوعپژوهش ، این تحقیق از دو قسمت مختلف تشکیل شده است ؛ در بخش اول از روش بررسی متون و اسناد مرتبط بازیبایی شناسی و ابعاد مختلف ادراکات بصری در فضاهای شهری و همچنین هویت شهری استفاده می شود . در بخشدوم ، از روش پیمایشی و همچنین فرآیند طراحی شهری به منظور شناخت ، تحلیل و طراحی محدوده مورد نظراستفاده می گردد . یافته های پژوهش مبین این مطلب است که اصولی همچون بهره گیری از ویژگی های بصری عنصرآب ، پوشش گیاهی ،نسبت محصوریت، نورپردازی و مقیاس انسانی ، از جمله مواردی است که در فضاهای شهریموجب ایجاد هویت و شخصیتی متمایز با تأکید بر عناصر بصری می گردد و زمینه مناسبی را برای احیاء اجزاء وترکیبات زیبایی شناسانه بصری و ایجاد هویت خاص بر فضا فراهم می نماید .

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، ادراک بصری ، هویت ، فضای شهری