تاثیر بازه های زمانی اندازهگیری در تدقیق مدل پنمن مانتیث ASCE (مطالعه موردی چیتگر تهران)

برآورد تبخیر- تعرق گیاه یکی از فرآیندهای مهم در مطالعات هیدرولوژی و برنامه ریزی آبیاری می باشد. در سالهای اخیر سازمان هواشناسی به گسترش ایستگاههای خودکار همت گماشته تا با ثبت اطلاعات هواشناسی در بازه های زمانی مختلف به ارزیابی بهتر شرایط هیدرولوژی بپردازد. در مطالعه حاضر با در نظر گرفتن ایستگاه هواشناسی چیتگر تهران بعنوان یکی از ایستگاه هواشناسی خودکار به ارزیابی تأثیر بازه های زمانی متفاوت در اندازه گیری تبخیر-تعرق مرجع پرداخته شد. بدین منظور اطلاعات هواشناسی لازم مانند دمای حداکثر و حداقل، سرعت باد در ارتفاع دو متر، رطوبت نسبی حداکثر و حداقل و ... در بازه های زمانی 30، 20، 10 و 60 دقیقه جمع آوری شد و با استفاده از رابطه پنمن مانتیث ASCE به محاسبه تبخیر- تعرق مرجع در محدوده چیتگر پرداخته شد. پس از محاسبه تبخیر- تعرق و مقایسه با بازه زمانی 10 دقیقه بعنوان مقادیر مرجع نتایج نشان داد که هر چه بازه زمانی کوچکتر باشد مثلاً در بازه زمانی 20 دقیقه مقدار تبخیر- تعرق مرجع دقیقتر خواهد بود بطوریکه مقادیر خطای استاندارد و درصد خطای نسبی به ترتیب 0/0015 و 0/6 دارای کمترین مقدار میباشد.

کلیدواژه ها:

بازه زمانی ، تبخیر- تعرق ، پنمن- مانتیث ، چیتگر ، ASCE