بررسی شاخصهای تنوع ژنتیکی نشانگرهای مولکولی اختصاصی در تشخیص ژن های مقاومت در درختان سیب استان اصفهان به بیماری آتشک

[توضیح سیویلیکا: به دلیل اینکه تعداد صفحات این مقاله کمتر از 5 صفحه می باشد در پایگاه CIVILICA به صورت مقاله بدون اصل مقاله نمایه شده است] بیماری آتشک یکی از بیماریهای مهم و مخرب درختان میوه دانه دار در ایران است. طی یک دهه گذشته مقاومت تعدادی از ژرمپلاسم بومی و وارداتی سیب و گلابی موجود در کشور نسبت به بیماری آتشک در شرایط گلخانه ای و باغی مورد ارزیابی قرار گرفته است، بنابراین ارزیابی ژرم پلاسم درخت سیب با توجه به شدت خسارت بیماری و تنوع ژنتیکی این گونه در کشور از ضروریات است . به این منظور، پس از نمونه گیری برگ از نقاط مختلف استان کهگیلویه و بویراحمد، نمونه ها به آزمایشگاه جهت استخراج DNA و تکثیر با استفاده از 7 آغازگر SCAR و SSR متصل به ژن بیماری آتشک انتقال یافت. بعد از تکثیر، فرآورده PCR بر روی ژل منتقل و نمره دهی صورت گرفت. جمعیت Se-ha و Se-pa به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میزان شاخصهای تنوع ژنتیکی نی، شاخص شانون، تعداد آلل موثر و میزان آلل متفاوت بود. آغازگر CH-SD1 دارای بیشترین میزان تنوع ژنتیکی نی، شاخص شانون، تعداد آلل موثر، تعداد آلل متفاوت بود همچنین GE8019 دارای بیشترین میزان محتوی اطلاعات چند شکلی و F7FB1 دارای بیشترین میزان فراوانی آللی بود. همچنین آغازگر F7FB1 دارای کمترین میزان تنوع ژنتیکی نی، شاخص شانون، تعداد آلل موثر، تعداد آلل متفاوت و محتوی اطلاعات چند شکلی بود و کمترین میزان فراوانی آللی متعلق به آغازگر GE8019 بود.

کلیدواژه ها:

آتشک ، سیب ، نشانگر مولکولی ، شاخص شانون ، تنوع ژنتیکی نی