تحلیل و بررسی اشارات طب روحانی در مثنوی معنوی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,058

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ASIBCONF01_423

تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1394

چکیده مقاله:

حفظ سلامت جسم و روح از دغدغههای اساسی اندیشمندان بشری از جمله علمای اخلاق و روانشناسان و عرفا است. هدف و غایت رواندرمانی و اخلاق، شناخت روان انسان، پاکسازی باطن از رذایل اخلاقی، نشان دادن راه رشد و پرورش انسان، رساندن وی به فضایل و کمالات اخلاقی و سرانجام سوق دادن او به سعادت و کمال نهایی است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به بررسی اشارتهای مولوی در مثنوی معنوی به انواع بیماریهای روحی و –راهکارهای درمان آن پرداخته، و به این نتیجه رسیده است که از میان متفکران جهان اسلام، مولوی در مقام عارفی واصل که دغدغه اصلی او هدایت و کمال انسانی است در آثار خود بویژه،در مثنوی شریف به مسائل بهداشت روان و جسم اهتمام ویژهای نشان داده است. در نگرش وی، انسان به جهت دارا بودن دو بعد روحانی و جسمانی، برای سلامت و مصون ماندن از آفات،نیاز به طبیب جسمانی و روحانی دارد، مولوی به طرح بسیاری از بیماریهای روحی روانی و - جسمانی بشر عطف توجه نشان داده، و برای درمان پارهای از این بیماریها از جمله خودبینی، خشم ، حسد، حرص و ... راهکارهایی ارائه کرده است، از مهمترین راهکارها و درمانهای بیماریهای روحی روانی در مثنوی معنوی میتوان به عشق و محبت، ذکر ، خودشناسی، صبر - و ... اشاره کرد.

نویسندگان

ناصر نیکوبخت

استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس

حسینعلی قبادی

استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس

مریم کریمی

دانشآموخته کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • قرآن کریم، ترجمه حسین انصاریان، آیین دانش، .1388 ...
  • جرجانی، سید اسماعیل؛ (1380)، ذخیره خوارزمشاهی؛ تصحیح و تحشیه محمدرضا ...
  • چیتیک، ویلیام؛ (1383)، طریق صوفیانه‌ی عشق؛ ترجمه مهدی سر رشته‌داری، ...
  • حسام شهرئیس، پری؛ (1319)؛ «حسد»، سال دهم، تعلیم و تربیت، ...
  • دحروج، علی و دیگران: (بی‌تا)، کشاف اصطلاحات الفنون و علوم؛ ...
  • زمانی، کریم؛ (1386)، مینا گر عشق: شرح موضوعی مثنوی معنوی، ...
  • شاملو، سعید؛ (1372)، آسیب شناسی روانی؛ چاپ چهارم، تهران انتشارات ...
  • شکوهی یکتا، محسن؛ (1388)، « مدیریت خشم بر اساس آموزه‌های ...
  • عبدالهی‌پور، جواد؛ (1386)، «عیبجویی یا عیب‌پوشی»؛ نشریه پیوند، شماره341، صص19-17. ...
  • غزالی، ابوحامد محمد؛ (1387)، کیمیای سعادت؛ به کوشش حسین خدیو ...
  • فرامرز قراملکی، احد؛ (1389)، «نظریه انسان سالم در نظام اخلاقی ...
  • فروزانفر، بدیع الزمان؛ (1380)، شرح مثنوی شریف، چاپ نهم، تهران: ...
  • قشیری، عبدالکریم بن هوازن؛ (1388)، الرساله قشریه؛ مترجم ابوعلی حسن ...
  • کتابی، احمد؛ (1386)، «چند مفهوم روان‌شناختی در اندیشه‌های مولوی»، مجله ...
  • کریمی، عبدالعظیم؛ (1383)، عشق‌درمانی: روان‌درمانی عارفانه بر اساس قصه‌ی شاه ...
  • کریمی تارقلی، فاطمه؛ (1392)، «بررسی قدرت عشق و ایمان در ...
  • مصفا، محمد جعفر؛ (1387)، با پیر بلخ؛ چاپ سیزدهم، تهران: ...
  • موسوی، مجتبی؛ (1341)، «درسی از اخلاق: حرص یا شهوت نامحدود»؛ ...
  • مولوی، جلال الدین محمد؛ (1386)، مثنوی معنوی، به سعی و ...
  • همایی، جلال الدین؛ (1369)، مولوی نامه: مولوی چه می‌گوید؟؛ چاپ ...
  • نمایش کامل مراجع