بررسی ارتباط چندگانه ی تیپ های شخصیتی و سبک یادگیری دانش آموزان

هدف این تحقیق، بررسی رابطه ی تیپ های شخیصتی و سبک های یادگیری دانش آموزان و جامعه آماری آن شامل دانش آموزان مقطع متوسطه نظری منطقه 71 تهران در سال تحصیلی 93-94 بود که از میان آنان ، تعداد 973 نفر)شامل 73 دختر و 763 پسر( به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. متغیر پیش بینی کننده ، تیپ های شخصیتی و متغیر ملاک ، سبک های یاد گیری دانش آموزان بود 1برای جمع آوری داده از روش تحقیق توصیفی –همبستگی استفاده شد.برای جمع آوری اطلاعات از دو آزمون استفاده شد:آزمون پنج عامل بزرگ شخصیت نئو و سیاهه یادگیری کلب. برای تجزیه و تحلیل داده ها ، از رگرسیون لوجستیک و آزمون t گروه های مستقل استفاده شده است.نتایج نشان داده که ویژگی های شخصیتی برون گرایی با سبک یادگیری همگرا همبستگی منفی دارد.همچنین ویژگی شخصیتی موافق بودن ،با سبک یادگیری واگرا همبستگی معنی دار ومنفی دارد. . ویژگی های شخصیتی روان رنجور خوبی و گشودگی به تجربه با هیچ یک از سبک های یادگیری ، رابطه معناداری ندارند. همچنین مشخص شدکه تفاوت میانگین دو جامعه پسران و دختران، تنها در مورد ویژگی شخصیتی گشودگی به تجربه اختلاف معنی داری به نفع پسران دارد ولی رابطه معنی داری بین سبک یادگیری و جنسیت آزمودنی ها برقرار است.

کلیدواژه ها:

برون گرایی ، روان رنجوری خوبی ، گشودگی به تجربه ، موافق بودن ، با وجدان بودن ، سبک یادگیری