بررسی سازگاری بین هوش هیجانی و خودکارآمدی برانگیزه پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان سیستان و بلوچستان

امروزه از واژه های هوش هیجانی و خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی در میان مشاوران ، روانپزشکان ، معلمان و روانشناسان استفاده زیادی دارد و می خواهند باورها و هیجانات انسان را شناسایی و در جهت هرچه مفیدتر شدن زندگی آنها را بکار برند. پژوهش با هدف بررسی مقایسه سازگاری خود کارآمدی و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان سیستان و بلوچستان انجام گرفته است. روش تحقیق با توجه به ماهیت پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی است. جمعیت مورد مطالعه 13334 نفر از دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان سیستان و بلوچستان در سال تحصیلی 92-91 مشغول به تحصیل می باشند و نمونه آماری 190 نفر از دانشجویان است که به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند ابزار جمع آوری اطلاعات با پرسشنامه خود کارآمدی عمومی شوارتز و پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی هرمنس می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفته است که برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی و آزمون t مستقل استفاده شده است. یافته های پزوهش حاکی از این است که خودکارامدی دانشجویان در حد کمی بالاتر از حد متوسط و هوش هیجانی دانشجویان در حد بالا و بین خود کارامدی و پیشرفت تحصیلی و بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی و بین هوش هیجانی و خودکارآمدی دانشجویان رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد (1%>p).

کلیدواژه ها:

خودکارامدی ، هوش هیجانی ، پیشرفت تحصیلی