بررسی رابطه مدیریت زمان با موفقیت تحصیلی دانش آموزان مدارس تیزهوشان، نمونه دولتی و عادی شهر شیراز

هدف از این پژوهش بررسی رابطه مدیریت زمان با موفقیت تحصیلی دانش آموزان بوده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و مقایسه ای و جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان متوسطه شهر شیراز در سال تحصیلی 92-91 میباشد. نمونه آماری تعداد 610 نفر دانش آموز میباشد که به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند و به پرسشنامه مدیریت زمان پاسخ دادند. معدل کل دانش آموزان نیز به عنوان شاخص موفقیت تحصیلی در نظر گرفته شد. روایی پرسشنامه از طریق تحلیل گویه ها و پایایی از طریق محاسبه آلفای کرانباخ بررسی شد. از روشهای آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و آزمون t) استفاده گردید. نتایج نشانداد بین مدیریت زمان و ابعاد چهارگانه آن با موفقیت تحصیلی رابطه معنیدار وجود دارد. بین دانش آموزان مدارس تیزهوشان، نمونه دولتی و عادی از نظر مدیریت زمان و موفقیت تحصیلی تفاوت معنیداری وجود دارد. در بین دانش آموزان مدارس تیزهوشان، نمونه دولتی و عادی از نظر میزان ابعاد چهارگانه مدیریت زمان، در سه بعد هدفگذاری، برنامه ریزی زمانی و تعهد به اجرای برنامه تفاوت معنیدار بود. لیکن در بعد اولویتبندی اهداف و فعالیتها تفاوت معنیداری بین دانش آموزان دو مدرسه مشاهده نشد. در بررسی نقش جنسیت بین دانش آموزان دختر و پسر از نظر مدیریت زمان تفاوت معنیداری وجود ندارد ولی در بعد موفقیت تحصیلی تفاوت معنیدار بود. در بررسی ابعاد چهارگانه، بین دانش آموزان دختر و پسر در سه بعد هدفگذاری، برنامه ریزی و اولویت بندی اهداف تفاوت معنیداری مشاهده نشد، ولی در بعد تعهد به اجرای برنامه تفاوت معنیداربود.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، موفقیت تحصیلی ، هدفگذاری ، برنامه ریزی زمانی ، تعهد به اجرای برنامه