یادگیری سیار و طراحی سیستم های وابسته به آن

یادگیری سیار گرایش جدید در تامین خدمات آموزش از راه دور است در آغاز یادگیری سیار به عنوان نوعی از یادگیری الکترونیکی فراهم شده در ابزارهای سیار بجای رایانه های رومیزی مطرح شده بود. اما پیشرفت های سریع در تکنولوژی های بی سیم و ابزارهای سیار و نیز کاربرد وسیع آنها نیاز به ایجاد و توسعه روش ها و استانداردهای خاص برای یادگیری سیار را افزایش دادند تکنولوژی های یادگیری سیار مرزهای جغرافیایی را از بین برده و محیط یادگیری مشارکتی را میان گروه های خارجی فراهم می کند به علا.ه پیشرفت در ابزارهای دستی، کاربرد چند رسانه ای را در برنامه های بسیار تسهیل کرده که به یادگیرندگان سیار امکان دسترس داشتن به انواع وسیعی از منابع کاملا متنوع یادگیری را می دهد ادغام و کاربرد سیار آموزش را در هر زمان و هر مکان امکانپذیر می سازد به عبارت دیگر یادگیری سیار نوعی الگوی یادگیری است که به یادگیرندگان اجازه می دهد در هر مکان و هر زمانی با استفاده از تکنولوژی های تلفن همراه و اینترنت مواد یادگیری را بدست آورند به علاوه این نوع یادگیری دلچسب و سرگرم کننده است بنابراین این یادگیری می تواند به عنوان مکملی برای آموزش های موجود مورد استفاده قرار گیرد. دسترسی به امکانات سیار تا حد زیادی می تواند هزینه دسترسی به اطلاعات را کاهش دهد و یادگیری همیشگی را از طریق استفاده از رسانه های قابل حمل، تحقق بخشد. هدف اصلی این مقاله بیان مفاهیم و کاربرد یادگیری سیار و طراحی سیستم های وابسته به آن می باشد تحقیق حاضر از نوع بنیادی است . روش تحقیق به صورت توصیفی می باشد اطلاعات از طریق روش اسنادی (جستجوی کتابخانه ای) گردآوری شد. بدین منظور در ابتدای به مفهوم یادگیری سیار ، جایگاه آن در نظام یادگیری از راه دور کاربرد ابزارهای سیار و مزایا و معایب حاصل از آن مورد بررسی قرار می گیرد و در نهایت انواع طراحی سیستم های یادگیری سیار و نمونه ای از سیستم یادگیری سیار مطرح خواهد شد.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیکی ، یادگیری سیار ، طراحی سیستم یادگیری سیار ، سیستم یادگیری سیار