رویکردها، مفاهیم و تصورات کودکان از برنامه درسی دینی در دوره ابتدایی

امروزه تعلیم و تربیت و روان شناسی با یکدیگر ترکیب شده اند و روان شناسی مبنایی برای آموزش و پرورش نوین گردیده و راهبردها و رویکردهای آموزشی تابع نظریات و قوانین روان شناسی شده است. طراحی و تدوین برنامه درسی دینی نیز جدا از اصول علم روان شناسی صورت نمی گیرد. برنامه های دینی نه تنها جایگاه و ارزش خود را از مفاهیم اصیل و معتبر مکاتب الهی به دست آورده است، بلکه به طریقی وام دار کاربرد یافته های روان شناسی در آموزش و پرورش دینی است. یادگیری عمیق و پایدار ابعاد مختلف تربیت دینی در گرو شناخت نگرش ها و انگیزه ها ی دانش آموزان است. در مطالعات علمی دینی در روان شناسی دین گرایشی به سمت خدای انسان گونه دیده شده است که مورد تصور دانش آموزان ابتدایی بوده است. رویکردهای شناختی روان شناسی نیز بر محوریت این مفهوم در دوره ابتدایی تاکید کرده اند و آن را به عنوان نقطه محوری درک دانش آموزان از مفهوم خدا مطرح کرده اند و در مراحل مختلف رشد دینی یادآور این نکته شده اند که تصور دانش آموزان از خداوند مطابق کیفیت تفکر آنان است و تصورات شان رویکرد عینی و مادی دارد. با تحولات و تغییراتی که در اندیشه ها و تفکرات دانش آموزان صورت می گیرد مفاهیم تربیت دینی جنبه انتزاعی به خود می گیرد. در این راستا سعی می شود اندیشه ها و تصورات دانش آموزان ابتدایی با تکیه بر ویژگی های برنامه درسی دینی در این دوره مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بر نامه درسی دینی ، دوره ابتدایی ، روان شناسی