اثربخشی آموزش تنش زدایی تدریجی بر کاهش تنیدگی زنان تحت پوشش کمیته امداد شهر کرمانشاه

در این مقاله به بررسی اثر بخشی آموزش تنشزدایی تدریجی بر کاهش تنیدگی زنان تحت پوشش کمیته امداد شهر کرمانشاه پرداخته ایم. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با پیش آزمون پس آزمون، با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل کلیه زنانی است که در سال 1391 تحت پوشش کمیته امداد شهر کرمانشاه بوده اند. تعداد 30 نفر انتخاب شد و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در پژوهش حاضر، از ابزار پرسشنامه تنیدگی کوهن بهره گرفته ایم. گروه آزمایش طی 10 نشست، آموزش تنشزدایی تدریجی دریافت کرده اند؛ اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند؛ همچنین یافته های حاضر با استفاده از کواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدهاند. نتایج حاصل آشکار کرد که میان دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری وجود دارد (0/001>P) میزان کاهش ادراک منفی از تنیدگی و افزایش ادراک مثبت از تنیدگی گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل به طور معنیداری افزایش یافت. این نتایج کماکان در دوره پیگیری به طور معنیداری تداومداشت.

کلیدواژه ها:

تنش زدایی تدریجی ، تنیدگی ، ادراک مثبت از استرس ، ادراک منفی از استرس