بررسی رابطه بین خودباوری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی در درس کار و فناوری ششم ابتدایی مبتنی بر میانجیگری انگیزه تحصیلی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین خودباوی تحصیلی با پیشرفت تحصیلی مبتنی بر میانجیگری انگیزه تحصیلی در درس کار و فناوری دانشآموزان ششم ابتدایی شهر اصفهان اجرا شد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل 26308 دانش آموز ششم ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی 93-1392 در شش ناحیه بوده است که ابتدا به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین شش ناحیه آموزش و پرورش شهر اصفهان، دو ناحیه به صورتتصادفی انتخاب گردید و در مرحله بعدی از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نمونه مناسب انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه انگیزه تحصیلی (والرند و همکاران، 1992) و پرسشنامه محقق ساخته خودباوری تحصیلی بود. همچنین برای سنجش پیشرفت تحصیلی دانشآموزان از نمره پایانی خردادماه درس کار و فناوری دانش آموزان استفاده گردید. داده ها به کمک نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. در پژوهش حاضر از آزمونهای همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تحلیل واریانس چند راهه استفاده گردید. و نتایج به دست آمده نشان داد که بین خودباوری تحصیلی و انگیزه تحصیلی با پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد و این دومتغیر توان پیشبینی پیشرفت تحصیلی را دارند.

کلیدواژه ها:

خودباوری تحصیلی ، انگیزه تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی