بررسی ارزیابی اثرات زیست محیطی در کاهش تخریب جنگلهای گلستان مطالعه موردی: شهرستان علی آباد کتول

بهره برداری از جنگل ها بعنوان یک سرمایه ملی در همه کشورها و ممالکی که دارای جنگل هستند رواج دارد. بسیاری از کشورها از این طریق ا قتصاد خود را تأمین می کنند، زیرا جنگل فرصتی است که باید از آن بهره گرفت اما نگاه حاکم در بهره برداری در کشورما، ن گاه اقتصادی است تا سرمایه محوری این نگاه موجب برداشت بی رویه و در نتیجه تخریب جنگلها د ر سال های اخیر شده است. طرح ارزیابی زیست محیطی یکی از مهمترین بازدارنده ها در تخریب محیط زیست عموماً و جنگل ها خصوصاً می باشد. افزایش تعداد طرح های بهره برداری از جنگل ضرورت وجود این ارزیابی را دو چندان کرده است. شمال ایران نمونه بارزی از جنگل های پرپشتی است که با اجرای طرح های ج نگلداری و ایجاد خشکسالی جهانی، سطح جنگل ها کاهش چشمگیری پیدا کرده است. بر اساس آمار، بیش از هفت هزار کیلومتر جاده جنگلی در جنگلهای شمال ایران احداث شده است. وقوع سیل های مخرب در سال های اخیر در شمال ایران، گواه بارزی از برداشت های غیراصولی و غیر فنی از جنگل ها می باشد. طرح ارزیابی اثرات زیست محیطی قانون مصوب در برنامه دوم و سوم توسعه است که نظارت بر طرح های جنگلداری یکی از مصوبات آن است. معتبرترین قانون مرتبط با ارزیابی محیط زیستی که تا پایان سال 1383 به عنوان مستند قانونی مورد استفاده و بهره برداری می باشد ماده (105) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می باشد. این طرح تاکنون بدلایل مختلف اجرا نشده است که اخیراً از سوی دولت به سازمان حفاظت محیط زیست کشور ابلاغ شده ا ست. گرچه این قانون هم کمبودهایی دارد که به آن پرداخته می شود. بر همین اساس در این مقاله نتایج و اثراتی که از اجرای این طرح می تواند بر مناطق جنگلی علی آباد کتول داشته باشد را مورد ارزیابی قرار می دهیم ت ا محاسن و معایب و راهکارهای اجرایی آنرا روشن کنیم. تعداد طرح های بهره برداری از جنگل در جنگل های شهرستان علی آباد کتول شناسایی و مورد ارزیابی قرار گرفته و لزوم نظارت بر آنها هم بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، طرح ارزیابی زیست محیطی ، جنگل ، محیط زیست ، تخریب ، بهره برداری