بررسی و ارزیابی اثرات زیست محیطی خشک شدن تالاب هامون بر منطقه سیستان

امروزه نقش محیط زیست در زندگی اجتماعی و سلامت جامعه بر کسی پوشیده نیست و وظیفه همه کسانی (مردم، دولت ها، سازمان های بین المللی و ...) که بر روی این کره خاکی زندگی می نمایند حفاظت از محیط زیست می باشد. در چند دهه گذشته همواره شاهد به خطر افتادن محیط زیست و آسیب رساندن به آن بوده ایم که بر اثر آن ساکنین زمین ضرر و زیان های بسیاری را متحمل شده اند. یکی از مواردی که در سالهای اخیر دلیل کم آبی و عدم رعایت اصول زیست محیطی با پدیده خشکسالی روبرو شده تالاب دریاچه هامون در منطقه سیستان است. آثار مخرب زیست محیطی و وقوع طوفان های نمکی و گردوغبار و از بین رفتن کشاورزی از مهمترین آثار زیان بار خشک شدن این دریاچه می باشد. وجود این دریاچه نقش اساسی در زندگی مردم منطقه سیستان داشته و علاوه بر اثرات مثبت طبیعی، اثرات اقتصادی و اجتماعی آن نیز بارز می باشد. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی و ارزیابی اثرات زیست محیطی خشک شدن تالاب هامون بر منطقه سیستان است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی به صورت پرسش نامه ای می باشد که برای تحلیل د اده ها از مدل AHP استفاده می شود. نتایج به د ست آمده از مدل (AHP)، سلسله مراتب و اولویت بندی شاخص های اثرات زیست محیطی خشک شدن تالاب هامون بر منطقه سیستان به این صورت D>C>B>A>E نشان می دهد. که از میان 5 شاخص از مهمترین شاخص های اثرات زیست محیطی خشک شدن تالاب هامون بر منطقه سیستان، شاخص (D افزایش ریزگردها و آلودگی هوا با وزن معیار (0.132) در رتبه اول، و در شاخص (E) تغییرات آب و هوایی منطقه با وزن معیار (0.0.9) در رتبه پنجم قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

اثرات زیست محیطی ، خشکسالی ، تالاب هامون ، سیستان ، مدل AHP