باغ کهنه کاشان، میراث گذشتگان جلوه گاهی از معماری پایدار

معماری پایدار - که در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است - را شاید بتوان یکی از جریان های مهم معاصر به حساب آورد که عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. در ایران اگرکمی در معماری سنتی خود دقیق شویم مصداق هایی از معماری پایدار را به خوبی در آثار به جا مانده مشاهده می کنیم واینکه چگونه گذشتگان ما با ارائه تکنولوژیها و تکنیکهای مقید معماری سنتی که برای سرمایش و گرمایش طبیعی در اقلیم گرم و خشک ایران می پرداختند. در گذشته با استفاده از این تکنیکهامردم قادر به زندگی راحتی بدون استفاده از هیچ سیستم تهویه الکتریکی بودند .در این مقاله به بررسی تکنیکهای به کار رفته در باغ فین کاشان یکی از مهمترین و ارزشمندترین آثار به جا مانده از معما ری سنتی ایرانی می پردازیم جایی که به راحتی می توان مصداق های معماری پایدار را مشاهده کرد و دریافت که چگونه معماران در گذشته به جنبه های مهم معماری پایدار توجه داشتند و در معماری خود نیز به کار می بردند به عبارتی حداکثر کارایی را با حداق ابزار داشتند و این همان تعریف معماری پایداراست اصولی که این روزها کمتر در معماری ایران مشاهده می کنیم در نتیجه می توان با مشاهده مصادیقی از معماری پایدار در معماری سنتی و بومی ایران که میراثی است از گذشتگان آشنا شد و بسیاری از تکنیکهای کاربردی آنها را با معماری نوین ایران تلییق کرد تا معماری پایداری که با هویت ملی ومذهبی ما سازگاری دارد خلق کنیم.