طراحی پایدار برای کودکان از دیدگاه روانشناسی محیطی (جایگاه دانش روانشناسی محیط در طراحی محیط های کودکان با رویکرد معماری پایدار)

با توجه به مدنظر بودن نیازهای ا نسانی و اهمیت رفتار کاربران در تحقق اهداف معماری پایدار، همچنین با توجه به اهمیت دوران کودکی- مطابق نظریه های روانشناسی- به عنوان یکی از مهمترین دوران های زندگی انسان، طراحی محیط پایدار برای ک ودکان مؤلفه ای است که جای بحث و بررسی بیشتری را می طلبد و لازم است تا جنبه های روانشناختی و رفتارهای مرتبط با رویکرد پایداری ورد ت وجه قرار گیرد. در این راستا باید به این مقوله پرداخت که ا صول طراحی پایدار برای کودکان کدامند و اساساً محیط پایدار برای کودکان چگونه محیطی است؟ هدف پژوهش حاضر تدوینالگوی کالبدی طراحی پایدار فضاهای کودکان است؛ به طوری که این محیط بتواند پاسخگوی نیازهای کودکان باشد. بر اساس فرضیه ی پژوهش حاضر، به نظر می رسد م ی توان از طریق ا نطباق نظریات روانشناسی کودک با اصول طراحی پایدار، به الگوی طراحی پایدار برای کودکان از دیدگاه روانشناسی دست یافت و در نتیجه از طریق اصول مرتبط با نیازهای انسانی، در طراحی پایدار محیط کالبدی کودکان، بخشی از نیازهای کودکان را پاسخ داد. با توجه به این که پژوهش حاضر با مقوله های مختلف پایداری، معماری و روانشناسی مرتبط است؛ دارای رویکرد بین رشته ای می باشد. بنابراین سعی شده است بین نظریه های روانشناسی کودک با روش های طراحی محیط پایدار، ییوندی برقرار گردد. این پژوهش، یکت تحقیق نظری بوده و روش اصلی آن، مطالعه اسنادی (کتابخانه ای) می باشد. نتایج پژوهش حاضر راهبردی مؤثر جهت تدوین الگوهای طراحی محیط پاسخگو برای نیازهای کودکان به عنوان یکی از اصول طراحی پایدار است.

کلیدواژه ها:

پایداری ، طراحی پایدار ، روانشناسی محیطی ، کودک