بررسی مفاهیم زیبای آب در فرهنگ ها و فضاهای شهری گذشته و بهره گیری از آن در معماری معاصر

در بسیاری از فرهنگهای کهن، به عناصر طبیعی اهمیت می دادند و برخی از آنها را تقدیس می کردند و برای آنها مراسم و آیین هایی به جای میآوردند. آب، یکی از این عناصر بسیار مهم طبیعی می باشد که اهمیت ویژه ای در زندگی مردم داشته است که آن را مقدس می شمردهاند و برای ستایش آن مکان هایی احداث می کردند. به عقیده مردم باستان، آفرینش کیهان از آب بوده و آب، مایه رشد و بالندگی و سرچشمه زندگی در همه مراتب هستی است. پرسش اصلی این تحقیق این است که امروزه چگونه می توان از ویژگی های معنایی آب در فضاهای معماری و یا شهرها استفاده کرد؟ بنابراین در این مقاله سعی میشود با مطالعه در مورد جایگاه آب در معماری سنتی و فرهنگ های مختلف و با توجه به نکات مثبت و قابل تطبیق با شیوه زندگی امروزی و با بهره گیری از مزایای آن در طراحی فضاهای معماری، فرصتی فراهم شود که با کمک تکنولوژی امروزی فضاهایمعماری را به گونه ای طراحی کنیم که تأمین کننده حس زیبایی شناسانه انسان باشد و حس تعلق بیشتری به فضا در انسان ایجاد شود. انتخاب روش تحقیق مناسب و تداوم آن در تمامی فرآیند و مسیر پژوهش از اصول راهبردی یک تحقیق علمی است. به همین دلیل برای ایجاد شالوده انسجام بخش به این تحقیق، روش کیفی انتخاب و در طول پروسه پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

آب ، طبیعت ، حیاط ، فردوس ، حیات