باز شناسی مفاهیم پایداری بر مبنای مدل مکان پایدارکانتر (بررسی تطبیقی معماری – شهرسازی ایران و قطر)

عدم توجه به مفاهیم پایداری معماری و عوامل مؤثر بر آن در ایران، پیکری فرسوده و ناپایدار از بافت شهری به جای گذاشته است. بی شک پیشرفت تکنولوژی ضرورتی است که نمی توان از آن چشم پوشید، ولی این عامل نباید ارزش ها را نادیده انگارد. در همین راستا می بایست راهکارهای فراموش شده در طراحی محیط هایمسکونی پایدارگذشته شهرها، شناسایی شده و با استفاده از تکنولوژی های موجود به روز گردیده تا در طراحی ساختمان های پایدار استفاده شوند. این پژوهش با هدف بهبود معمار ی- شهرساز ی ایهران به بررسی تجربه کشورهای دیگر در زمینه ساخت وساز پایدار می پردازد و در پی پاسخ به این پرسش است که؛ آیا الگوهایمعماری و شهرسازی بومی منایق قابل استفاده در توسعه ساخت وساز پایدار شهرهای جدید ی باشد؟ . در این مطالعه با تلفیق دو روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و تطبیقی، پس از مروری بر منشأ مفهوم پایداری و شناخت مفاهیم آن، به بررسی تطبیقی ویژگی های معماری- شه رسازی بومی و معاصر ایران و قطر پرداخته شد. معرفیمعماری دو منطقه با توجه به مولفه های سازنده کیفیت محیط «مدل مکان پایدار کانتر» صورت می گیرد و سپس معایب معماری جدید ایران با در نظر گرفتن مفاهیم پایداری به صورت اجمالی بیان می شود . در انتها با بررسی نمونه های موفق اجرا شده خارجی، امکان بومی سازی ضوابط طراحی و ساخت وساز معماری - شهر سازیپایدار استنتاج می شود.

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایدار ، معماری بومی کویری ، معماری معاصر