جایگاه چوب در معماری پایدار

با توجه به کمبود انرژی، مشکلات زیست محیطی و رشد شهرنشینی باید در پی خلق آثار معماری پایدار بود. در این نوع معماری علاوه بر فاکتورهای متداول طراحی ساختمان مانند زیبایی، تناسب و بافت، سایه و نور و ا مکانات مدنظر، گروه طراحی باید به عوامل طولانی مدت محیطی، اقتصادی و انسانی توجه نموده و اصول اولیه آنرا مدنظر قرار دهد. چوب یکی از ابتدایی ترین مصالح ساختمانی است که توسط بشر مورد استفاده قرار گرفته و از قدیم به عنوان اصلی ترین ع نصر ساختمانی در قسمت های مختلف بنا، از سازه تا جزئیات داخلی آن، به کاررفته است و امروزه نیز در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا عنصری مهم در صنعت ساخت و ساز محسوب می شود. بنابراین بررسی جایگاه چوب و فراورده های مرکب جوبی در معماری پایدار امری ضروریست. در این پژوهش شاخص های زیست محیطی، صرفه جویی در مصرف انرژی، درک محیط و ماهنگی و سازگاری با طبیعت، وانایی و دور از ابهام بودن، بهره برداری پایدار از منابع چوبی و توانایی الگوبرداری از معماری بومی اما به صورت امروزی که به عنوان شاخص های معماری پایدار مطرح هستند، در زمینه مصرف چوب در ساخت و ساز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هماهنگی چوب و فراورده های آن با تعادل زیستی، طبیعت، روحیات بشر و تکنولوژی، صرفه جویی در مصرف انرژی، کاهش آلودگی هوا و غیره باعث می شود که این ماده با شاخص های معماری پایدار ه ماهنگ بوده و توانایی استفاده به عنوان مصالح ساختمانی پایدار را داشته باشد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، چوب ، فراورده های مرکب چوبی ، محیط زیست