تاثیر محرومیت کالبدی حاشیه نشینان بر هویت مکانی (نمونه موردی: شهرک عرب های مشهد)

هویت به معنای چیستی و تقابل اثر سه قطب مخالف، من، ما و دیگران است و هویت مکانی تمایزات و تصورات مکان را بازگو می کند. از طرفی کالبد محیط به عنوان مهمترین عنصر عینی هویت مکانی، نقش مؤثری ایفا می کند. لذا محرومیت از کالبد مطلوب بر هویت مکان تأثیر گذار بوده است. در پژوهش حاضر با استفاده از مدل ساختاری به بررسی محرومیت و احساس محرومیت کالبدی و نقش آن بر هویت مکانی پرداخته شده که در نتیجه رابطه معناداری بین این دو مقوله وجود داشته و محرومیت کالبدی بر کاهش احساس هویت مکانی جامعه مورد بررسی اثر گذاشته است.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، هویت مکانی ، محرومیت کالبدی ، مدل ساختاری