ارزیابی تغییرات سیگنال های اقلیمی بر نوسانات بارش زمستانه (مطالعه موردی: استان خراسان رضوی)

پیش بینی آب و هوا فرایند پیچیدهای است که مشتمل بر حوزه های مخصوصی از مهارت ها می باشد. در این تحقیق به منظور بررسیارتباط بین سیگنال های هواشناسی با بارش زمستانه استان خراسان رضوی، ابتدا ارتباط بین تغییرات سیگنال های هواشناسی شامل فشارسطح دریا، اختلاف فشارسطح دریا، دمای سطح دریا، اختلاف دمای سطح دریا و سطح 1000 میلی باری، باد مداری، باد نصف النهاری، آبقابل بارش، دمای سطح 700 هکتوپاسکال، ضخامت بین سطوح 500 و 1000 هکتوپاسکال و رطوبت نسبی سطح 300 هکتوپاسکال بابارش متوسط منطقه ای مورد بررسی قرار گرفته است. در انتخاب این مناطق که مجموعه ای از نقاط در خلیج فارس و دریای عمان، دریایسیاه، دریای خزر، دریای مدیترانه، دریای شمال، دریای آدریاتیک، دریای سرخ، خلیج عدن، اقیانوس اطلس، اقیانوس هند و سیبری راشامل می شوند، تأثیر پذیری بارندگی منطقه شمال شرق ایران از الگوهای سینوپتیکی، مورد توجه قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشانداد؛ سیگنال های مشخص شده توانستهاند الگوی پراکندگی و توزیع بارش زمستانه را در سالهای مورد مطالعه توجیه کنند و می توانند بهطور موفقیت آمیزی، به عنوان پیش بینی کننده در کنار پارامترهای هواشناسی دیگر در پیش بینی دوره های کم بارش، پر بارش و نرمال درمنطقه به کار برده شوند.

کلیدواژه ها:

سیگنال های هواشناسی ، کریجینگ ، تحلیل عاملی ، استان خراسان رضوی