بررسی آماری وارونگی های دمایی شهر تهران در فصل زمستان

نتایج نشان داد که تعداد روزهای همراه با وارونگی در شهر تهران در طول دوره مورد مطالعه با افت و خیز قابل توجهی همراه است.نوسانات در تعداد این روزها دارای بسامد سه ساله است. اما روند کلی تغییرات این پدیده در این دوره افزایشی است. بررسی این پدیده بهتفکیک ماه ها نشان داد که ژانویه بیشترین سهم وقوع وارونگی ها را داشته و دارای روند کلی افزایشی است. رخداد این پدیده در ماه فوریهکمترین مقدار را داشته و در هر سه ماه مورد بررسی بیشترین تعداد رخدادها قبل از ظهرها بوده است.همینطور تعداد وارونگی های رخدادهدر بعداز ظهرهای ماه ژانویه از تعداد آن در قبل از ظهرهای دو ماه فوریه و دسامبر بیشتر است. از این رو اهمیت این پدیده در این ماهمشخص می شود. از لحاظ شکل گیری، پدیده مذکور در هر سطح ارتفاعی از جو رخ داده، اما تعداد زیادی از آن از سطح زمین شروع شدهاست. با توجه به این موضوع و فراوانی وقوع بیشتر این پدیده در ساعت 00 زولو می توان نتیجه گرفت که اکثر وارونگی های تهران منشآتشعشعی دارند در ماه ژانویه نسبت به سایر ماه ها تعداد بیشتری از وارونگی ها در سطوح بالاتر رخ دادهاند. این میتواند تآثیر غیر قابل انکارعوامل بیرونی و فرامحلی را نشان دهد که در ژانویه احتمال اثرگذاری بیشتری دارند. از این رو ریسک بالای خطر وارونگی های شدید در اینماه نمایان می شود. بیشترین وارونگی ها در ضخامت های بین 00-99 رخ داده اند که این موضوع نیز می تواند نشان دهنده تأثیر تشعشع بر روی این پدیده باشد.

کلیدواژه ها:

وارونگی دمایی ، فصل زمستان ، شهر تهران ، بررسی آماری