موسیقی در معماری ایرانی

موسیقی کلاسیک ایرانی از 7 دستگاه تشکیل شده که هر کدام از آنها از نغمه ها و هزاران گوشه و تصنیف بوجود آمده اند که ریشه در فرهنگ و تاریخ و مناطق جغرافیایی و شرایط ایرانی دارد و می تواند بر معماری ایرانی تاثیربگذارد.وقتی سخن از مشترکات موسیقی و معماری به میان می آید،ابتدایی ترین پرسش به ماهیت وجودی این دو هنر بازمی گردد که یکی ذاتا ملموس و عینی و دیگری تجریدی و ذهنی است. در بررسی ارتباط این دو هنر به چند پرسش اساسی برخورد خواهیم کرد. پرسش اول اینکه چه رابطه ای بین فضای فیزیکی معماری و فضای غیر فیزیکی موسیقی وجود دارد؟ پرسش بعدی اینکه معماری موسیقیایی چیست؟ و معماری ایرانی چگونه با موسیقی کلاسیک ایرانی در ارتباط است؟ این سوالات نمونه های بسیار ناچیزی از سوالاتی است که در این مقوله پیش می آید و تا زمانیکه موسیقی نواخته و معماری بنا شود این سوالها و دغدغه ها ادامه دارد. برای پاسخ به این سوال ها جستاری در پیرامون مقایسه رابطه مفهوم فضا در موسیقی و معماری می پردازیم . در بیشتر پژوهش هایی که تا به امروز در مقایسه تطبیقی میان فضای صورت گرفته ، به معیارهای ظاهری بسنده شده و پژوهشی در زمینه رابطه مفهومی ومحتوایی میان این دو هنر به طور جدی صورت نپذیرفته است . این بررسی در نظر دارد با مقایسه رابطه مفهوم فضا در موسیقی و معماری پیوندهای مفهومی میان این دو هنر بپردازد و برای دست یافتن به این مهم،از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

موسیقی ایرانی ، معماری ایرانی ، نسبت ، فضا ، سلسله مراتب