جایگاه شهرداریها و شورا ها در اجرایی کردن مفاهیم توسعه پایدار شهری

یکی از رویکردهای توسعه شهری، برنامه ریزی پایین به بالا است. که بر اساس آن مشارکت مردم محلی و دخالت موثر آنان در فرایند برنامه ریزی محور توسعه محسوب می شود. مهمترین ویژگی و هدف توسعه پایدارشهری، رشد و ارتقاء کمی و کیفی زندگی شهروندان در بلند مدت است. به عبارت دیگر حفظ منابع طبیعی،محیط زیست ، سلامت و بهداشت برای آیندگان از مهمترین وظایف مدیران و مسئولان شهری علاقه مند به توسعه پایدار است. لذا اصول توسعه پایدار را میتوان با توجه به محیط زیست با تغییر الگوهای اقتصادی وفن آوری،ایجاد اشتغال ،تامین بهداشت و انرژی و در نهایت کنترل رشد جمعیت ترسیم نمود. یکی از ارکان شکل گیری توسعه پایدار توجه به پتانسیلها و ویژگیهای خاص شهری و استفاده از بخش خصوصی برای شکوفا نمودن این قابلیتها بیش از پیش است.نقش و جایگاه بخش خصوصی در شکل گیری توسعه پایدار از طریق مشارکت در بخش تولید،خدمات،کشاورزی و صنعت و با توجه به ضعف و قوت هر شهرمزیت نسبی و بر اساس قوانین موضوعه و همکاری مراجع ذیربط میتواند بسیار پر رنگ و حیاتی باشد. توجه به خاصیتها و ویژگیهای یاد شده ما را در کارکرد شهری نیز یاری میرساند به طوری که بسته به جغرافیای شهری میتوانیم شاهد کارکرد دفاعی موقعیت استراتژیک تجاری،مذهبی،اداری،دولتی،اقتصادی و... باشیم. نتیجه این نگرش چیزی جز شهر نشینی پایدار نخواهد بود که این مساله خود به خود توسعه شهری از طریق بسیج منابع دولت،بخش خصوصی و جامعه مدنی را بدنبال خواهد داشت و در نهایت مدیریت شهری مجموعه ای از فعالیتها را هدایت خواهد نمود که در نهایت به توسعه فرهنگی ،اقتصادی و اجتماعی شهری که هدف اصلی و نهایی شهر نشینی پایدار است، منتهی میشود. در این رابطه شناخت جایگاه شوراها و شهرداریها در رشد و توسعه شهری و بررسی ابعاد پیدا و پنهان نقش آنها در توسعه پایدار شهری هدف اصلی از نگارش این مقاله می باشد. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده است

کلیدواژه ها:

شهرداریها ، شورا ها ، توسعه پایدار شهری