پیش بینی خوردگی ناشی از کلریدآرماتور در سازه های بتنی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی

اغلب در محیط های قاره پس از تنها 20 تا 30 سال در معرض تهدید قرار می گیرندو تعمیرات سنگینی لازم است. در محیط زیست دریایی پس از تنها 15 سال از قرار گرفتن در معرض خرابی تعمیرات سنگین مورد نیاز است. انتظار می رود که سازه هایبتنی به عنوان سازه های دائمی باشند وسپس بدون توجه اولیه ی ساخته و تعمیر و نگهداری شوند. به منظور توسعه یک تعمیر کارآمد و برنامه تعمیر و نگهداری ، ارزیابی دوام ساختارهای موجود بسیار مهم است. از این رو ، بسیاری از تحقیقات در ارزیابی آسیب ، طراحی دوام و تعمیرسازه های بتنی انجام شده اند. با این حال ، کمبود داده ها و مکانیسم پیچیده محدودیت وخامت ساختاری ارزیابی کمی ساختارهای تخریب شده وجود دارد. خوردگی آرماتور فولادی در نتیجه نفوذ یون کلرید ، یکی ازمهم ترین مسائل مربوط به دوام سازه های بتنی می باشد. جلوگیری از خوردگی آرماتور در درجه اول در مرحله طراحی با استفاده از بتن با کیفیت بالا و پوشش مناسب صورت می گیرد.

کلیدواژه ها:

خوردگی ، طبقه بندی آسیب مصنوعی ، شبکه های عصبی ، مدل سازی