معماری همساز با اقلیم شهر بندرعباس بر اساس شاخص رنجش

اقلیم معماری دانشی است که نحوه استفاده از عناصر اقلیمی در جهت طراحی اصولی ساختمان برای آسایش انسانها میسازد. شناخت تواناییها و پتانسیلهای محیطی با توجه به محدودیتهای موجود و بالقوه، نقشمهمی در برنامهریزی محیطی ایفا میکند انسانها با توجه به امکانات محدود طبیعی و نیازهای متنوع خویش، فکر، اندیشه و دانش سرشار خود را به کار بسته تا از سادهترین مواد طبیعی، بهترین و زیباترین ترکییات رابرای ایجاد یک محیط راحت و آسوده برای انجام فعالیتها و استراحت خود بوجود آورد.. از ویژگیهای اقلیم شهر بندرعباس، تابستانهای بسیارگرم و مرطوب و زمستانهای معتدل است تحقیق حاضر در صدد شناساییماههای آسایش و عدم آسایش و تعیین اقلیم همساز با معماری آن در شهر بندرعباس میباشد. بدین منظور از دادههای میانگین دمای ماهانه بر حسب درجه سلسیوس و میانگین رطوبت نسبی ماهانه بر حسب درصد در طول دوره آماری ( 2005-1065)استفاده گردید. سپس بر اساس شاخص رنجش، بندرعباس در پنج گروه مناطق همراه با آسایش (دسامبر، ژانویه و فوریه)، کمی رنجش (مارس و نوامبر)، رنجش بالا (آوریل)، رنجششدید (می، سپتامبر و اکتبر) و خطرناک برای سلامتی و تندرستی انسان (ژوئن، ژوئیه و اوت) قرار گرفت. با توجه به اقلیم منطقه پیشنهاد میشود جهت کشیدگی ساختمانها شرق- غربی، مصالح بکار رفته در جداره های خارجی از نوع سنگین، ابعاد پنجره ها کوچک و بین 20 تا 40 درصد، ارتفاع پنجرهها از سطح زمین 2/57 متر طول سایبان 50 سانتیمتر و استفاده از بامهای دو پوشش به منظور جلوگیری از ورود کمتر گرمای تابش خورشیدی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

معماری همساز با اقلیم ، اقلیم گرم و مرطوب ، بندرعباس ، شاخص رنجش