طراحی با استفاده از اصول باغ ایرانی جهت حفظ هویت فرهنگی و بهسازی منظر دربناهای تاریخی (نمونه موردی: طراحی باغ خسروآباد سنندج)

در مطالعه و طراحی منظر سبز بناهای تاریخی توجه به موضوعاتی چون: فرهنگ منطقه، سابقهی تاریخی بنا،هویت و بهسازی منظر پیشین از چنان اهمیتی برخوردارند که غفلت از هر کدام سبب میشود تا کلیت طرح بهعنوان فضایی مطلوب و با هویت مخدوش شود. علاوه بر این موضوع بیتوجهی به قدمت اثر و به کار بردن سبکهای نو طراحی منظر در کنار بافتی تاریخی سبب میشود تا اصالت اثر حفظ نشده و به جای این کهمنظر بر اثر تاریخی تاکید کند به طور جداگانهای جلوهگری کرده و مانع از دیده شدن بنای تاریخی میگردد. بدین منظور در پژوهش حاضر پژوهندگان با استفاده از الگوی ایرانی باغسازی به خصوص الگوگیری از دو باغفین کاشان و شاهزاده ماهان و اصول باغ ایرانی به طراحی و بازسازی منظر سبز باغ تاریخی خسروآباد سنندج پرداختهاند تا موجب بهسازی و حفظ هویت این بنای تاریخی و میراث گذشته ملتمان گردد به نحوی که در هماهنگی کامل با فرهنگ و ارزشهای ایرانی و سازگار با اقلیم سنندج و آداب و رسوم اقوام این دیار باشد

کلیدواژه ها:

طراحی منظر ، هویت ، چهارباغ ، خسروآباد