بررسی خلوت به عنوان یک رفتار اجتماعی در معماری سنتی ایران ( نمونه موردی: بافت قدیم بوشهر )

خلق فضایی مناسب برای خلوت و تفکر همواره یکی از اصول معماری ایران است.در این نوشتار نیزتلاش می شود ضمن بررسی خلوت ومیزان تاثیرپذیری آن از فرهنگ به عناصرفضایی وکالبدی نمودیافته از آن در خانه که بیشترین میزان محرمیت و خلوت را درون خود دارد پرداخته شود. نمونه مورد بررسی در این مقاله بافت قدیم بوشهر می باشد که با داشتن فرهنگ غنی ساکنان آن، معماری نیمه درونگرا ونیمه برونگرایی را داراست.درنتیجه نهایی درمی یابیم ایجاد تعادل میان خلوت و تعامل اجتماعی امری ضروری است که به وسیله عناصرکالبدی و در بستر فردی و اجتماعی هرجامعه ای ومبتنی بر ارزش های فرهنگی آن میسر می شود و فرهنگ به عنوان عامل پراهمیت در معماری بر میزان خلوت تاثیر دارد که علاوه برآن می توان به الگوهای جاری فعالیت، شخصیت و انتظارات فردی نیز اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

خلوت ، محرمیت ، فرهنگ ، معماری بوشهر