بررسی ویژگیهای معماری ایرانی اسلامی در پایداری خانه های سنتی اصفهان

معماری ایرانی اسلامی دارای ویژگی های منحصر به فردی است که ضمن توجه به مسائل زیباشناختی و حفظ محیط زیست، پاسخگوی نیازهای اقلیمی هر منطقه نیز بوده است، بطوریکه فنون و قواعد به کار رفته در این نوع معماری بسیاری از مفاهیم نوین در عرصه معماری پایدار را به وضوح دارد. لذا از آنجایی که خانه یکی از مباحث مهم در معماری ما می باشد، در این مقاله به بررسی ویژگیهای معماری ایرانی در دوره اسلامی در پایداری خانه های سنتی می پردازیم. در این پژوهش اصفهان را با مشخصات اقلیم نیمه گرم و خشک، که از جمله مهم ترین کانونهای معماری ایرانی در دوره اسلامی بوده و دارای خانه های قدیمی ارزشمند می باشد مورد مطالعه قرار داده ایم. نتایج حاصل از مطالعه نشان دادند که بیشتر اصولی که در معماری پایدار نوین در قرن بیستم مطرح شده در معماری خانه های سنتی و قدیمی این شهر بخوبی رعایت گردیده است. به منظور انجام این تحقیق از روش توصیفی – تحلیلی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی اسلامی ، معماری پایدار ، خانه های سنتی ، اقلیم نیمه گرم و خشک ، اصفهان