توسعه گردشگری مذهبی با تأکید بر جاذبه های مذهبی (مطالعه موردی: شهر سنندج)

گردشگری از دیرباز یکی از شاخصهای پیشرفت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی یک جامعه به حساب میآید و تداوم حیات جوامع انسانی بدان وابسته است. گردشگری مذهبی یکی از رایج ترین اشکال گردشگری در سراسر جهان است که سابقه آن به قرون و اعصار گذشته بر می گردد.. در تمامی تمدن های بشری، شوق افراد برای بازدید از مکان های مذهبی مشاهده شده است. در میان جوامع مسلمان به خاطر وجود بقاع و اماکن متبرکه، هر ساله میلیونها گردشگر روانه این مناطق می شوند تا علاوه بر، برگزاری مراسم مذهبی و دینی و کسب معرفت، به فعالیت های تجاری و اقتصادی نیز بپردازند. وجود مساجد بی شمار، اماکن متبرکه و امامزاده ها ، همچنین برگذاری مراسم های مذهبی (مراسم عرفانی دراویش) خاص در شهر سنندج باعث شده است که این خطه از ایران اسلامی به ظرفیتی مناسب در راستای توسعه صنعت گردشری مذهبی دست یابد که معرفی این ویژگی ها می تواند در راستای جذب گردشگران بیشتر موثر باشد. ولی مهمترین مسئله در این بین عدم معرفی این ظرفیت های ویژه در این خطه از کشور است. مقاله حاضر با روش توصیفی، تحلیلی مبتنی بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و بازدید میدانی، در پی بررسی نقش جاذبه های مذهبی در توسعه گردشگری مذهبی شهر سنندج می باشد نتایج نشان می دهد که علی رغم وجود پتانسیل های مناسب و نقش فعال، سازنده و ثمر بخشی که این قبیل پتانسیل ها می توانند در مقوله جذب گردشگر و شناساندن هر چه بهتر توانمندی های گردشگری مذهبی منطقه داشته باشند آنچنان که بایسته است تمهیدات شایسته و تسهیلات درخوری در این زمینه انجام نگرفته است. در پایان مقاله حاضر به منظور ارائه راهکار برای توسعه کمی و کیفی گردشگری مذهبی در شهر سنندج پیشنهادات چندی به طور خلاصه ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری مذهبی ، جاذبه های مذهبی ، شهر سنندج