بررسی و پهنه بندی معیارهای شناسایی بافت فرسوده در کلان شهر تبریز

منظر شهر به عنوان مجموعه ای از عناصر طبیعی و مصنوع اعم از کالبد و فضاهای شهر انسانها رفتارها فعالیت های آنها و ... می باشد که در این میان کالبد شهر از اهمیت خاص برخوردار است امروزه شاید بیش از هر زمان دیگری در عرصه معماری و شهر سازی دچار نابسامانی و ناسازگاری هستیم بافتهای فرسوده شهری یکی از مسائلی است که توجه مسئولان شهری را بیش از موارد دیگر به خود جلب می نماید قبل از هرگونه اقدام در رابطه با بافت های فرسوده یک شهر با استفاده از شاخص ها و معیارهای میزان فرسودگی مناطق مختلف شناسایی و سپس برای هرگونه اقدام و سرمایه گذاری اولویت بندی می شوند پژوهش حاضر نشان می دهد که مناطق 1و4و5 شهر تبریز در میان مناطق دیگر از فرسودگی بیشتری برخوردارند هدف پژوهش حاضر بررسی و استخراج معیارهای شناسایی فرسودگی در کلان شهر تبریز می باشد که با استفاده از روش وزن دهی به معیارهای مورد نظر و هم پوشانی لایه های مربوطه در سیستم GIS تحقق می پذیرد معیارهای مورد ارزیابی عمر زیاد بنا استحکام کم بنا نوع اسکلت بندی شبکه دسترسی و مصالح بکار گرفته شده بوده که در نهایت نتایج بررسی نشان می دهد که مهمترین معیار برای شناسایی بافت های فرسوده استحکام بنا بوده و بیشترین بافت فرسوده به ترتیب در مناطق 1،4،5 تبریز قرار گرفته اند

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، کالبد ، شهرسازی ، شهر تبریز ، GIS