تاثیر تاریخ کاشت و خاکپوشهای پلی اتیلن در شرایط نیم تونل بر درصد و شدت آلودگی بیماری سفیدک داخلی خیار در اصفهان

بیماری سفیدک داخلی خیار Pseudoperonospora cubensis Rost. یکی از مهمترین بیماریهای قارچی در کشت های باز و تونلی در ایران می باشد و هر ساله خسارت زیادی را به این محصول می رساند . این بیماری در سالهایی که شرایط محیطی برای تندش اسپورهای قارچ و حمله به بافت میزبان فراهم باشد (بارندگی های بهاره و کاهش دما) موجب اپیدمی بیماری در مزارع خیار ، طالبی و خربزه می گردد. در این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تاریخ کاشت و پوشش های پلی اتیلن برمیزان آلودگی به این قارچ طرح آزمایشی در قالب کرت های خردشده در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقاتی کبوترآباد اجرا گردید . تیمارها شامل تاریخ کاشت در چهار سطح بعنوان کرت اصلی (15 ، 30 بهمن و 15 ،‌30 اسفند) و پوشش خاک در سه سطح بعنوان کرت فرعی (نیم تونل با مالچ مشکی ، نیم تونل با مالچ شفاف و نیم تونل بدون مالچ) بودند . جهت تعیین درصد آلودگی تعداد بوته های آلوده در خط میانی هر تیمار شمارش و برای تعیین میزان شدت بیماری از روش نمره دهی (Notation) استفاده گردید. نتایج نشان داد اختلاف درصد آلودگی در تاریخ های کاشت معنی داری نگردید ، هر چند تاریخ کاشت دوم بیشترین درصد آلودگی را به خود اختصاص داده است . اختلاف شدت آلودگی در تاریخ های مختلف کاشت معنی دار بود بطوریکه تاریخ های کاشت اول و دوم نسبت به تاریخ کاشت سوم و چهارم در گروه جداگانه ای قرار گرفتند . تاثیر مالچ روی درصد و شدت آلودگی یکسان بوده است و بین مالچ های مختلف اختلاف معنی دار نبود. ولی هر دو مالچ با شاهد اختلاف معنی‌دار داشتند. بطوریکه شاهد با کسب حداکثر میانگین آلودگی در گروه A و دو تیمار مالچ در گروه B قرار گرفتند ، هر چند کمترین درصد آلودگی و شدت بیماری در مالچ شفاف مشاهده گردید. بنابراین استفاده از مالچ شفاف و تاخیر در تاریخ کاشت در شرایط نیم تونل می‌تواند مدیریت بیماری سفیدک داخلی و کاهش هزینه‌های سم پاشی موثر باشد