جمع آوری و ارزیابی توده های محلی هندوانه در منطقه سیستان

به منظور ارزیابی و انتخاب توده های برتر هندوانه محلی منطقه سیستان، تعداد 70 توده در سال 1381 از سطح منطقه جمع آوری و در سال 1382 در قالب طرح آگمنت کشت شدند. پس از برداشت میوه، نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد مربوط به توده شماره 60 با 71/766 تن در هکتار و کمترین آن مربوط به توده شماره 52 با 3/36 تن درهکتار بود. میانگین کل توده ها 25/100 تن به دست آمد. پارامترهای آماری نشان داد که وزن میوه بیشترین میزان ضریب تغییرات را به خود اختصاص داده و کمترین مقدار مربوط به طول بذر بود. بیشترین میزان واریانس مربوط به صفت تعداد بذر بود. همبستگی میان صفات عملکرد با قطر پوست ، وزن میوه، طول میوه و وزن بذر میوه مثبت و معنی دار به دست آمد. تجزیه و تحلیل رگرسیون به روش بک وارد نشان داد که صفات قطر پوست، عرض میوه و وزن بذر میوه حداکثر تأثیر را در تغییرات عملکرد داشتند. با تجزیه به عاملها 4 فاکتور تعیین شد. تجزیه کلاستر جهت تعیین قرابت ژنتیکی انجام و با استفاده از میانگین صفات و بر اساس داده های استاندارد شده 4 کلاستر تعیین گردید. به طور کلی توده هندوانه محلی شمارهای 13 و 20 و 41 و 47 و 49 با داشتن بیش از 10 درصد قند، پوست میوه نازکتر، گوشت میوه قرمز و بذر کمتر مناسب مصرف تازه خوری هستند. نمونه های شماره 16 و 28 و 47 و 49 و 55 با داشتن وزن هزار دانه بیشتر، اندازه بذر بزرگتر و تعداد بذر بیشتر مناسب مصرف آجیلی می باشند.