بررسی اثر تغذیه پتاسیم و بسترهای مختلف کشت بر فعالیت آنزیم های ضد اکسنده (سوپر اکسید دیسموتاز،آسکوربیت پراکسیداز و پراکسیداز) در گل سوسن

پتاسیم دومین عنصر پر مصرف پس از نیتروژن است این عنصر در فعال سازی تعداد زیادی از آنزیم های فتوسنتزی، ساخت پروتیین، تنظیم اسمزی، متابولیسم اکسیداتیو، تعادل بار الکتریکی غشاهای سلول اهمیت دارد. به علاوه پتاسی مدر رشد بهینه و افزایش کیفیت و کاهش اثرات سوء تنش ها، وارده به گیاه نقش اساسی دارد. به منظور بررسی اثر تغذیه پتاسیم و بسترهای مختلف کشت بر فعالیت آنزیم های ضد اکسنده و میزان کلروفیل و کاروتنویید در سوسن، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور، بستر کشت در سه سطح پرلیت 50%+ماسه50% کوکوپیت 60%+پرلیت20%+ماسه20% کوکوپیت405+پرلیت30%+ماسه30% و غلظت پتاسیم در سه سطح 0و6و12 میلی مولار در محلول غذایی هوگلند با سه تکرار در گلخانه اجرا شد. فعالیت سوپراکسیددیسموتاز،آسکوربیتپراکسیدازوپراکسیدازمورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد در در بستر پرلیت و ماسه، فعالیت آنزیم پراکسیداز و آسکوربیتپراکسیدازافزایش یافت. همچنین فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمار 12 میلی مولار پتاسیم افزایش یافت

کلیدواژه ها:

تنش اکسیداتیو ، تنش رطوبتی ، گلخانه ، لیلیوم