کاربرد تیمارهای مکانیکی و زیستی بر طول عمر گلجایی، فعالیت میکروبی و برخی صفات فیزیولوژیک گل های شاخه بریده داودی Dendranthema grandiflorum L

کاربرد ترکیبات زیستی ایمن برای محیط زیست جهت افزایش عمر گل جایی گل های شاخهبریده حایز اهمیت است. اسانس ها و عصاره های گیاهی از جمله ترکیباتی هستند که با داشتن خواص ضد میکروبی، موجب افزایش عمر پس از برداشت گل های شاخه بریده میشوند. تیمارهای مکانیکی مانند ایجاد شکاف در انتهای ساقه نیز باعث افزایش عمر گل جایی میگردند. اسانس و عصاره شمعدانی عطری Pelargonium graveolens ترکیباتی زیستی با خواص ضدمیکروب هستند که میتوانند، به عنوان محلول گلجایی به کار گرفته شوند. در پژوهش حاضر، از غلظت های مختلف عصاره ی شمعدانی عطری و شکاف انتهای ساقه جهت افزایش عمر پس از برداشت گل های شاخه بریده داودی Dendranthema grandiflorum L استفاده شد. نتایج نشان داد که عمر گلجایی گل های تیمار شده با شکاف 5 سانتی متری با 50 میلیگرم در لیتر عصاره شمعدانی عطری با میانگین 18/41روز به طور معنی داری بیشتر از گل های شاهد 8/06 روز بود. فعالیت میکروبی و نشت یونی اختلاف معنی داری را با کاربرد عامل های ذکر شده در مقایسه با شاهد نشان داد.

کلیدواژه ها:

انسداد آوندی ، تیمارهای غیرشیمیایی ، شکاف انتهای ساقه ، عمر گلجای ، گیاه زینتی