مطالعه تنوع ژنتیکی تعدادی از ژنوتیپهای تمشک (Rubus ulmifolius sub sp. sanctus) بر اساس خصوصیات آنتی اکسیدانی و بیوشیمیایی

جنس تمشک (Rubus ulmifolius sub sp. sanctus)، متعلق به تیره Rosaceae (گلسرخ) میباشد. در سالهای اخیر با توجه به مشکلات سلامتی و تغذیه ای استفاده از آنتی اکسیدانهای سنتزی در فرآوری مواد غذایی، بهره گیری از گیاهان دارویی و ترکیبات موثره ی آنها به عنوان منابع طبیعی که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هستند، مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این مطالعه تنوع ژنتیکی تعدادی از ژنوتیپ های تمشک (Rubus ulmifolius sub sp. sanctus) بر اساس خصوصیات آنتی اکسیدانی و بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت . تنوع فیتوشیمیایی میوه ها بر اساس محتوای فنول کل (روش فولین سیکالتو)، فلاونوئید کل (روش آلومینیوم کلراید)، محتوای ویتامین ث (روش ایندوفنول) و فعالیت آنتی اکسیدانی (روش (DPPH ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که میوه های جمعآوری شده، تفاوتهای معنیداری (سطح احتمال 1 درصد) از نظر خصوصیات فیتوشیمیایی مورد مطالعه دارند. بیشترین میزان فنول (141/61 mg GAE/100g FW) و فلاونوئید کل mg Qu/100g FW) (66/1 در ژنوتیپ G8 و کمترین میزان فنول (55/32 mg GAE/100g FW) و فلاونوئید کل (17/82 mg Qu/100g FW) در ژنوتیپ G2 مشاهده شد . همچنین بیشترین میزان ویتامین ث (68/41 mg/g FW) در ژنوتیپ G10 گزارش شد. بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی در میوه ژنوتیپ G9 با 87/12 درصد مشاهده شد. این نتایج پیشنهاد میکنند که میوه های تمشک دارای منابع غنی از آنتی اکسیدانهای طبیعی بوده و میتوانند در صنایع غذایی و دارویی کاربرد فراوان داشته باشند.

کلیدواژه ها:

ریزمیوه های دارویی ، فنول ، فلاونونید ، فعالیت آنتی اکسیدان ، فیتوشیمیایی