آینده نگری در گردشگری شهرستان تالش

شناخت و درک هر چه بیشتر آینده و ناشناخته هایی که روبرو جوامع انسانی قرار دارد از اهمیت بالایی برخوردار می-باشد. این شناخت به ما کمک می کند تا با برنامه ریزی صحیح و مدیریت درست از ناشناخته ها به راحتی عبور نماید. گردشگری صنعتی فرهنگی می باشد که توسعه آن نیازمند شناخت و آگاهی از مسائل و عوامل مؤثر اجتماعی، فرهنگی و طبیعی در هر منطقه است. تالش یکی از شهرستان های استان گیلان می باشد. منابع طبیعی و فرهنگی این شهرستان برای جذب گردشگر نقش بسزایی دارد. با توجه به ظرفیت های تالش در زمینه گردشگری ولی متاسفانه از این شهرستان بیشتر به عنوان اقامتگاه ساعتی یا یک روزه استفاده می شود، دلیل این امر کمبود زیر ساخت ها، عدم تبلیغ مناسب از جاذبه های گردشگری نام برد. این مقاله جهت دستیابی به اهداف تحقیق یعنی رسیدن به دیدگاهی روشن از آینده گردشگری تالش و نقش تالش در گردشگری استان گیلان می باشد. جهت حصول به این اهداف ابتدا به معرفی تالش و مراکز گردشگری و نقاط ضف و قوت ارائه می گردد. سوالی که در این مقاله مطرح گردید از این قرار می باشد؛ آیا تالش پتانسیل لازم برای جذب بیشتر گردشگر و تبدیل شدن به قطب گردشگری استان گیلان و منطقه را داراست؟ در ارتباط با این سوال فرضیه ای مطرح گردیده است که با مدیریت صحیح و برنامه ریزی بلندمدت میراث فرهنگی تالش توانی لازم برای جذب گردشگر و تبدیل شدن به قطب گردشگری گیلان را دارا می باشد. روش تحقیق این مقاله مبتنی بر روش میدانی و تحلیل های کتابخانه ای می باشد. با آینده نگری و استفاده راهبرهای جدید که منجر به رشد و شکوفایی گردشگردی و همچنین زمینه اشتغال زایی و رشد اقتصادی و ترقی فرهنگی در شهرستان تالش می گردد. با توجه به ویژگی های محیطی و تاریخی این شهرستان در آینده گردشگری شمال کشور نقش پر رنگی دارد.

کلیدواژه ها:

آینده ، گردشگری ، تالش ، مدیریت و برتامه ریزی ، آینده نگری