بررسی ارتباط بین اقلیم و بومگردشگری و اثرات آن بر محیط زیست منطقه گیلان مطالعه موردی: رشت وآستارا

گردشگری طبیعت، نوعی گردشگری طبیعی و پایدار است که با مشارکت گردانندگان بومی و بهرهگیری از پتانسیلهای بومی وطبیعی گردشگری میسر میشود. در این پژوهش، ارتباط بین اقلیم، یکی از عوامل محیط طبیعی با بومگردشگری و اثراتی که تغییراتاقلیم، میتواند بر روند گردشگری در نواحی رشت و آستارا بگذارد، بررسی میشود. با عنایت به این که ناحیه جنوبی دریای مازندران از لحاظ توپوگرافی شرایط ویژهای دارد از ابزارGISبه دلیل کاربردی بودن آن برای مکانیابی در این منطقه استفاده شده است انتخاب شهرهای رشت و آستارا به عنوان مطالعه موردی از آنجا ناشی میشود که این شهرها بزرگترین کانون جذب گردشگران در استان گیلان هستند. در این تحقیق از شاخصTCIنیز استفاده شده است. برای انجام این تحقیق از دادههای ایستگاههای هواشناسی استان گیلان )رشت و آستارا( که از نظر طول دوره آماری مناسب به نظر میرسیدند، استفاده شده است. برای به دست آوردن نتایج بهتر، طول دوره آماری تمام ایستگاهها یکسان در نظر گرفته شدهاند. همچنین با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS وضعیت آسایش و راحتی انسان در ماههای مختلف سال، با استفاده از آمار ایستگاه سینوپتیک شهرهای رشت و آستارا در یک دوره آماری 21 ساله محاسبه شده است. بهگونهای که بتواند تأثیر اقلیم در جذب گردشگران طبیعت در منطقه را مشخص نماید. سپس اقدام به طبقهبندی، تجزیه و تحلیل دادهها و بررسی اثرات گردشگران بر محیط زیست شهرهای رشت و آستارا شده است و در پایان نیز راهکارهایی در رابطه با سفر گردشگران به این دو شهر ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

بومگردشگری ، رشت و آستارا ، اقلیم ، TCI ، GIS