برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری شهر رامسر با استفاده از مدل SOWT

گردشگری از مهمترین عوامل عمران نواحی، فعالیتی ارزآور و متعادلکننده است، که توسعه اقتصادی واجتماعی در سطح منطقه و توزیع عادلانه درآمد، همچنین اشتغالزدایی را به همراه دارد. برنامه ریزی راهبردیدر امر گردشگری در تمامی سطوح برای دستیابی به توسعه و مدیریت موفق آن، امری اساسی است. در صورت برنامه ریزی و توسعه از پیش اندیشیده، گردشگری قادر است منابع مستقیم اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی،محیطی و سیاسی را ایجاد کند و سهم قابل توجهی در توسعه ملی داشته باشد و به بهبود شاخصهای عدالت اجتماعی، ارتقای سطح زندگی، رفاه عمومی و تعادل و توازن منطقهای منجر میگردد. شهر رامسر به علتبرخورداری از ارزشهای تاریخی و توانهای مطلوب طبیعی، چه در سطح منطقهای و چه در سطح ملی، دارای ارزشهای منحصر به فردی است. این منطقه به علت نزدیکی کوه و دریا، وجود جلگهها و کوهستانها، عواملطبیعی شگفتانگیز، آبشارهای دیدنی، آبهای معدنی و گوگردی، جنگلهای انبوه و سرسبز، سواحل زیبای دریا و بناهای تاریخی به همراه اماکن اقامتی و پذیرایی، جایگاه ویژهای در سطح کشور بهدست آورده است.اهداف اصلی تحقیق عبارتند از افزایش کمی گردشگران منطقه و ارتقای سطح کیفی امکانات فراغتی و اقامتی، توسعه و رشد اقتصادی، اجتماعی و کالبدی منطقه، همسانسازی فعالیتهای گردشگری با ساختارهای اجتماعی و اقتصادی تقاضای گردشگری جامعه بومی بدون آسیب رساندن به کیفیت آن و توسعهزیرساختهایمنطقه برای پاسخگویی به نیازهای موجود و آینده. در چارچوب رئوس کلی، ساماندهی نظام اطلاعرسانی،ساماندهی ابزار و تجهیزات واحدهای اقامتی، آموزش و توسعه نیروی انسانی، توسعه و ساماندهی تسهیلاتو خدمات عمومی، برنامه ریزی تشکیلاتی و مدیریتی از راهبردهای اساسی برای توسعه گردشگری در شهر رامسر است. روش تحقیق به صورت توصیفی – تحلیلی و بر اساس مطالعات اسنادی و برداشت میدانی اطلاعات جمعآوری شده با استفاده از مدلSOWT مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، برنامه ریزی راهبردی ، توسعه ، رامسر