جهش زایی هدفدار ژن سوپر اکسید دیسموتازانسانی حاوی جهش C146R در ارتباط با اسکلروز جانبی آمیوتروفیک

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 461

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BCPNU03_146

تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1398

چکیده مقاله:

سوپراکسید دیسموتاز انسانی ( (SOD1 یک متالوآنزیم و همودیمر است. هر زیرواحد آنزیم SOD1 شامل یک یونCu، Znو یک پیوند دی سولفیدی درون مولکولی میباشد.% 2-1 SOD1 کل پروتئین محلول در سیستم عصبی را تشکیل می دهد. این آنزیم باعث تخریب رادیکال سوپر اکسید به اکسیژن و پراکسیدهیدروژن میشود. در این تحقیق از پلاسمید pET28aحاوی ژن کد کننده سوپر اکسید دیسموتاز و E.coli سویه BL21 (DE3) مورد استفاده قرار گرفت. جهش زایی به روش Quick-change انجام شد. محصول تکثیر با استفاده از کیت شرکت فرمنتاز خالص شد و با افزودن DpnI و تیمار به مدت 16 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد هضم آنزیم ی پلاسمید حاوی ژن وحشی و انتقال پلاسمید به سلول E. coliسویه BL21 (DE3) با استفاده از روش شیمیایی (کلسیم کلراید سرد) انجام شد. جهت اطمینان از انتقال پلاسمیدها، باکتری ها روی محیط حاوی آنتی بیوتیک مناسب (کانامایسین) کشت داده شدند. برای اطمینان بیش تر، استخراج پلاسمیدها در حجم کم با استفاده از کیت استخراج پلاسمید صورت گرفت. پس از حصول اطمینان از کیفیت استخراج پلاسمید از طریق بررسی برروی ژل آگارز%1 ، نمونه ها جهت تعیین ترادف به شرکت فزا پژوه ارسال شدند. توالی بدست آمده، ردیف نوکلئوتیدی و پروتئینی نمونه های وحشی و جهش یافته باهم مقایسه شدند و جهش تایید گردیدند. مطالعات ما با استفاده از نرم افزار yasara و سایتExpasy نشان داد تغییر در اسیدآمینه سیستئین 146 به آرژینین در جایگاه 8β و نقش اسیدآمینه سیستئین در ایجاد پیوند دی سولفیدی بین مولکولی، تغییر در ساختار آنزیم سوپراکسید دیسموتازرا تائید کرد. بنابراین جهشC146R در ژن سوپراکسید دیسموتاز در جایگاه 8β به عنوان عامل ژنتیکی مرتبط به شکل ارثی اسکلروز جانبی آمیوتروفیک می باشد.

نویسندگان

سعیده محمدی

گروه زیست سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

باقر سیدعلیپور

گروه زیست سلولی و مولکولی ، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

سامان حسینخانی

گروه بیوشیمی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس ، تهران، ایران