بررسی ارتباط معنا و تصور و کارکردهای آن در امر آموزش دانش آموزان دوزبانه

هدف اصلی از این مطالعه بررسی ارتباط معنا و تصور و کارکردهای آن در آموزش دانش آموزان دوزبانه میباشد. روش پژوهش به صورت اسنادی و تحلیلی می باشد. برای رسیدن به هدف،سوالات زیر مطرح گردید: منظور از معنا و تصور چیست معنا و تصور چه ارتباطی باهم دارند آشنایی با مفاهیم معنا و تصور چه کارکردهای آموزشی برای آموزش دانش آموزان دوزبانه می تواند دربر داشته باشد حوزه ی بررسی این سوالات اگرچه میتواند رشته های مختلفی را شامل شود؛ اما به جهت اهمیت موضوع، در تحقیق حاضر از منظر فلسفه ی تحلیلی، زبان شناسی و روانشناسی و با استفاده از نظریات اندیشمندانی همچون فرگه، مور، راسل، ویتگنشتاین به این مسئله پرداخته شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که تصور بیشتر مربوط به حوزه ی روانشناسی بوده و سروکار معنا با منطق میباشد. معنا آزاد از فرد، کلی و همگانی است و انسان ها یابنده و دریابنده ی معنا هستند. ولی تصور، وابسته به چگونگی های روانی، وابسته به شخص و حالت اوست. بنابراین وابستگی تصورهای دانش آموزان چنان است که به هیچ وجه نمی توان یقین حاصل نمود که دو نفر دارای یک تصور باشند که تصورات را میتوان همان طرحواره های ذهنی برشمرد که به صورت شخصی بر پایه ی دانش پیشین شکل میگیرد؛ در حالی که دستیابی دانش آموزان به معنایی مشترک، امری قابل حصول است. بر طبق این نکته، در آموزش کودکان دو زبانه بیشتر موضوع معناست که باید مورد توجه معلمان خصوصادر دوره های تحصیلی پایه قرار گیرد؛ چرا که می توان با انتقال معنا، با دانش آموزان و هم اندیشه شدن با آنان ارتباط برقرار نمود. همچنین بهره گیری از مربیان و معلمان همزبان(مشترک با زبان مادری) در دوره های پیش دبستانی و ابتدایی نقش بسیار موثری در رشد و توسعه مهارت های زبانی و پیشرفت تحصیلی خواهد داشت

کلیدواژه ها:

معناشناسی ، دوزبانگی ، دانش آموزان ، زبای های زبانی